Przepisy ustawy Prawo budowlane, art. 62 ust. 1, zobowiązują zarządców oraz właścicieli budynków wielorodzinnych oraz domów jednorodzinnych do przeprowadzenia okresowej ich kontroli – raz w roku oraz co pięć lat.
W zakres kontroli wchodzi sprawdzanie drożności przewodów wentylacyjnych, dymowych, spalinowych.
Zgodnie więc z prawem, w każdym budynku raz w roku kominiarze muszą sprawdzić stan techniczny przewodów kominowych i w razie potrzeby oczyścić je, a co pięć lat dokonać ich inwentaryzacji. Sprawdzają wtedy, czy na przykład nikt nie przerobił instalacji na własną rękę.
Po kontroli zarządcy i właściciele mają obowiązek usunięcia stwierdzonych uszkodzeń, które mogłyby spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi – zatrucie gazem, albo bezpieczeństwa mienia – pożar, wybuch. Uszkodzenia powinny być wymienione w protokole z kontroli, a kopia protokołu musi trafić do powiatowego inspektora nadzoru budowlanego.
Za brak roczna kontrola kominów powiatowy inspektor nadzoru budowlanego może ukarać mandatem w wysokości do 500 zł lub karą pieniężną, którą orzeka sąd grodzki.
Te przepisy i procedury dotyczą budynków zasilanych z elektrociepłowni lub z kotłowni zlokalizowanej w innym budynku. Natomiast budynków, w których jest kotłownia lub piec grzewczy dotyczą przepisy § 30 ust. 1 pkt. 2 i 3 oraz ust. 2 rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych i administracji z 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów.
Zgodnie z nimi przewody wentylacyjne, dymowe i spalinowe trzeba czyścić cztery razy w roku w domach opalanych węglem, drewnem lub innym paliwem stałym, a dwa razy w roku w domach opalanych gazem, olejem lub innym paliwem ciekłym. Czyścić przewody może czeladnik lub mistrz kominiarski, ale sprawdzać je – tylko mistrz.
Przepisy regulujące wykonywanie rocznych kontroli kominiarskich:
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 roku w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków,innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U.Nr 12 poz.1138 z dnia 11 lipca 2003 r. Rozdział 7 Instalacje i urządzenia techniczne § 30. 1.
W obiektach, w których odbywa się proces spalania paliwa stałego, ciekłego lub gazowego, usuwa się zanieczyszczenia z przewodów dymowych i spalinowych:
– od palenisk zakładów zbiorowego żywienia i usług gastronomicznych – co najmniej raz w miesiącu, jeżeli przepisy miejscowe nie stanowią inaczej;
– od palenisk opalanych paliwem stałym niewymienionych w pkt 1 – co najmniej cztery razy w roku;
– od palenisk opalanych paliwem płynnym i gazowym niewymienionych w pkt 1 – co najmniej dwa razy w roku.
W obiektach, o których mowa w ust. 1, usuwa się zanieczyszczenia z przewodów wentylacyjnych co najmniej raz w roku, jeżeli większa częstotliwość nie wynika z warunków użytkowych.Ustawa z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo Budowlane (Dz. U. Nr 89 z 1994 r. poz. 414 z póżniejszymi zmianami)
Obiekty budowlane powinny być w czasie ich użytkwania poddawane przez właściciela lub zarządcę okresowej konrtoli co najmniej raz w roku ,polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego sprawności instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych) ust. 6.
Kontrolę stanu technicznego przewodów kominowych o których mowa w ust. 1 pkt. 1 powinny przeprowadzać:
Osoby posiadające kwalifikacje mistrza kominiarskiego w rzemiośle kominiarstwo – w odniesieniu do przewodów dymowych oraz grawitacyjnych przewodów spalinowych i wentylacyjnych.
Kontrola roczna odbywa się na podstawie: Art. 62 1. C Ustawy Prawo Budowlane (Dz.U. Nr 89 z dnia 25.sierpnia 1994r z późniejszymi zmianami)
Kontrola powinna być przeprowadzona w sposób zapewniający uzyskanie wszelkich informacji służących do prawidłowego określenia sprawności przewodów kominowych oraz podłączeń i możliwości ich bezpiecznego użytkowania przez czas wskazany w Ustawie -1 rok.
Kontrolę przewodów kominowych przeprowadza przynajmniej dwuosobowy zespół pod kierunkiem osoby uprawnionej – mistrza kominiarskiego
Kontroli podlegają wszystkie przewody kominowe obiektu :
– dymowe
– spalinowe
– wentylacyjne.
I. Zakres badania technicznego -kontroli przewodów kominowych, powinien obejmować:
– badanie drożności przewodów kominowych.
– badanie prawidłowości podłączeń w tym
– ilość i rodzaj podłączeń (kratek wentylacyjnych, palenisk gazowych lub węglowych) podłączonych do jednego przewodu kominowego.
– stan techniczny drzwiczek rewizyjnych
– stan techniczny łączników, rur zapiecowych
– prawidłowość zainstalowanych kratek wentylacyjnych (wielkość ich powierzchni chłonnej) czy jest zapewniony dostęp powietrza zewnętrznego koniecznego do prawidłowej cyrkulacji powietrza w lokalu
– czy w lokalu istnieją urządzenia wymuszające ciąg kominowy w przypadku gdy istnieją paleniska obsługiwane ciągiem grawitacyjnym lub gdy urządzenia te funkcjonują w przewodach wentylacji zbiorczej.
– badanie prawidłowości ciągu kominowego
– badanie stanu technicznego kominów ponad dachem w tym głowic kominowych, ścian kominowych nad dachem i na strychu, nasad kominowych
– prawidłowości wylotów przewodów
– badanie prawidłowości dostępu do przeprowadzania kontroli przewodów kominowych w tym stanu technicznego: włazów, drabin, ankrów itp., ław kominiarskich
– badanie szczelności przewodów kominowych
– ocenę innych nieprawidłowości mogących wpływać na zagrożenie bezpieczeństwa mieszkaców.
Badanie drożności
Kontrolę drożności przewodów kominowych przeprowadzamy przy pomocy kuli kominiarskiej posiadającej średnicę -przy przewodach tradycyjnych (14 x14) 125 mm opuszczanej na sznurze z wylotu do podłączenia i obserwujemy jej przebieg w kratce wentylacyjnej lub drzwiczkach rewizyjnych. Drożność przewodów kominowych chronionych wkładami ceramicznymi lub wykonanych ze stali kwasoodpornych należy wykonywać przy użyciu kul w osłonie gumowej.
Przewód uważany jest za drożny jeśli kula przejdzie całą jego długość bez zatrzymań. Przewód nie może posiadać zawężeń i załamań większych niż przewidziane w normie.
Przewody wykonane z cegły oraz ich badanie, powinny odpowiadać PN-89 B-10425.
II. Badanie prawidłowości podłączeń
Do jednego przewodu kominowego można podłączyć np.: jeden przepływowy gazowy podgrzewacz wody (piecyk wieloczerpalny) Rozporządzenie Ministra Gospodarki przestrzennej i Budownictwa w sprawie warunków jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. nr 10 z dnia 08.02.1995r §175.1, §176)
jedną kratkę wentylacji grawitacyjnej w przypadku przewodów indywidualnych ( zgodnie z PN-83/B-03430 5.1.2) . Przewody budowane w systemie zbiorczym łączą podłączenia z pomieszczeń o tym samym przeznaczeniu przy pomocy przewodu pomocniczego (przykanalika) i włączeniu go do przewodu zbiorczego po przejściu dwóch kondygnacji. W przypadku niedostatecznej ilości przewodów, dopuszcza się podłączenie więcej niż jednej kratki wentylacyjnej pomieszczenia o tym samym charakterze, do jednego, indywidualnego przewodu, pod warunkiem zapewnienia strumienia objętości powietrza w podłączeniu zgodnego z PN-83/B-03430 2.1.2
jeden trzon kuchenny (kuchnia węglowa) lub kominek (Dz.U. nr 10 z dnia 08.02.1995r §145.1)
trzy piece na paliwo stałe (węglowe np. kaflowe), z wykluczeniem ostatniej kondygnacji (Dz.U. nr 10 z dnia 08.02.1995r § 145.2 i 3)
Stan techniczny drzwiczek rewizyjnych określa się wzrokowo i przez próbę otwarcia i zamknięcia zgodnie z PN-89/B-10425 4.3.10. Drzwiczki powinny być umieszczone w dogodnym miejscu do przeprowadzenia sprawdzenia. Wielkość drzwiczek, szczelność, oraz ich umiejscowienie, powinna być zgodna z PN-85/B-4817-12.
Stan łączników oraz rur zapiecowych sprawdzany jest wzrokowo pod względem ich szczelności, odpowiedniego spadku (ok. 5% w stronę paleniska – dotyczy piecyków gazowych), oraz ich długości do 2 m i max 2 kolanka (Dz.U. nr 10 z dnia 08.02.1995r §176 oraz PN-85/B-4817-12.) Przy badaniu szczelności łączników piecy gazowych można wykorzystać wykrywacz obecności CO2 lub analizator spalin.
Kratki wentylacyjne powinny być zgodne z PN-83/B-03430 z późniejszymi zmianami w pkt. 3.3.12.3.
W pomieszczeniach kuchennych, łazienkowych, pralniach i ustępach oraz w pomieszczeniach w których występują procesy spalania, kratki wentylacyjne nie powinny mieć żaluzji ograniczających przepływ powietrza.(PN-89/B-10425 3.3.12.3)
Dostęp powietrza koniecznego dla prawidłowo funkcjonującej wentylacji grawitacyjnej określony jest w PN-83/B-03430 2.1.5, 2.1.7 oraz Dz.U. nr 10 z dnia 08.02.1995r §148 2.
W przypadku stwierdzenia niedostatecznego ciągu kominowego lub braku jego stabilności należy zwrócić uwagę na uszczelnienie otworów drzwiowych i okiennych. Niedostateczny dopływ powietrza zewnętrznego często jest przyczyną zwrotnego ciągu kominowego w jednym, najsłabszym przewodzie w lokalu. Przewód ten dostarcza powietrze dla pozostałych przewodów wraz z zanieczyszczeniami (spaliny, obce zapachy itp.) z przestrzeni nad dachem.
Stosowanie mechanicznej wentylacji, w pomieszczeniach w których znajdują się paleniska opalane paliwem stałym, ciekłym lub gazowym i grawitacyjnym odprowadzeniem spalin, jest zabronione -Dz.U. nr 10 z dnia 08.02.1995r §154 1. z wyłączeniem warunku określonego w pkt.2 – to znaczy w przypadku stosowania zblokowanej wentylacji nawiewno-wywiewnej. Wymuszony odpływ powietrza z pomieszczenia może spowodować sytuację w której urządzenie nawiewne lub nieszczelności stolarki budowlanej nie zapewnią dostatecznej ilości powietrza koniecznego dla prawidłowej pracy przewodu spalinowego i nastąpi jego przeciągnięcie tzn. przewód ten uzyska ciąg zwrotny co spowoduje napływ spalin do pomieszczenia.
Stosowanie indywidualnych wentylatorków mechanicznych, okapów z wymuszonym ciągiem, itp. jest zabronione również w przypadku wentylacji grawitacyjnej funkcjonującej w systemie zbiorczym. -Dz.U. nr 10 z dnia 08.02.1995r §141. Powoduje to sprężenie powietrza w przewodzie pomocniczym i zakłócenie ciągu w przewodzie zbiorczym a co za tym idzie w pozostałych podłączeniach w pionie.
III. Badanie ciągu kominowego
Prawidłowo zbudowane przewody kominowe powinny zapewnić skuteczny ciąg kominowy tzn. ukierunkowany przepływ powietrza przez podłączenie ku wylotowi znajdującemu się ponad dachem.
Wartość ciągu jest uzależniona od długości przewodu kominowego, ciśnienia atmosferycznego oraz różnicy ciężarów właściwych powietrza zewnętrznego i gazów w przewodzie. Na wartość ciągu kominowego ma wpływ ciśnienie atmosferyczne. ( P=(S1-S2) x h). (PN-89/B-104253.3.14)
Wartość podciśnienia w przewodach spalinowych mierzy się przy pomocy ciągomierzy (mierników podciśnienia) np. DM 10 firmy Wohler . Dla większości palenisk w gospodarstwach domowych zawiera się w granicach 1-15 Pa. (Dz.U. nr 10 z dnia 08.02.1995r § 176.4)
Wartość strumienia powietrza w kratkach wentylacyjnych należy mierzyć przy pomocy anemometru (miernik przepływu powietrza) np.PD-3, EA 2113, AM 4201.
Wartości strumienia powietrza wentylacyjnego dla poszczególnych pomieszczeń mieszkalnych zawarte są w PN-83/B-03430 2.1.2.
– dla pomieszczeń kuchennych z kuchniami gazowymi lub węglowymi 70 m3/h
– dla pomieszczeń kuchennych z elektrycznymi 50m3/h
– dla łazienek z ustępem lub bez 50 m3/h
– dla ustępów oddzielnego 30 m3/h
Pomieszczenia kuchenne bez okien, wyposażone w kuchenkę gazową, powinny mieć mechaniczną wentylację wywiewną.
Prawidłowa wartość strumienia zawiera się w granicach 0,6-1,4 m/sek.
IV. Badanie stanu technicznego kominów ponad dachem.
Badanie to wykonuje się wzrokowo oceniając zagrożenie wynikające z ewentualnych pęknięć głowic kominowych i możliwości osunięcia się gruzu do przewodów kominowych. Stan ścian kominowych i określenie wystąpienia ewentualnych nieszczelności przewodów zarówno ponad dachem jak i na strychu.
Nasady kominowe zabezpieczające wyloty przewodów dymowych i spalinowych palenisk z ostatniej kondygnacji powinny być nieskorodowane, kompletne i nie mogą stwarzać zagrożenia strącenia z dachu.
Wyloty przewodów kominowych powinny być zgodne z normą PN-89/B-10425 3.3.2.1 , 2, 3, 4.
– dla przewodów dymowych i spalinowych górne
– dla przewodów wentylacyjnych boczne obustronne.
V. Badanie dostępu do przeprowadzania kontroli.
Należy zwracać uwagę na stan zabezpieczeń klap włazowych i określenie możliwości poderwania jej przez wiatr (wzrost ciśnienia na strychu) i strącenia jej z dachu.
Ławy kominiarskie powinny umożliwić wszelkie prace związane z obsługą przewodów kominowych i zapewnić bezpieczeństwo przemieszczania się po połaci dachowej. Warunek ten nie dotyczy dachów płaskich o mniej niż 120 pochylenia płaszczyzny dachu. Punkt ten określa tom I część 3 Warunków technicznych wykonania i odbioru robót budowlano – montażowych – rozdział 22.19 (Arkady 1990r) .
VI. Badanie szczelności przewodów kominowych
Brak szczelności przewodów kominowych jest jedną z poważniejszych przyczyn zmienności ciągu kominowego w podłączeniach. Przyczyny nieszczelności to: nieprawidłowo prowadzone prace budowlane przy ścianach kominowych, erozja zaprawy wapiennej spowodowana agresywnym oddziaływaniem spalin (kondensatu) w przewodach dymowych i spalinowych, pożary kominowe powstałe podczas zapalenia się sadzy w nieprawidłowo czyszczonych przewodach kominowych (wydzielanie się wysokiej temperatury powoduje pęknięcia).
Badanie wykonuje się zgodnie z PN-89/B-10425 4.3.9 – przepalenie w przewodzie materiałem wydzielającym widoczny dym i po zasłonięciu wylotu obserwowanie wylotów sąsiednich przewodów, a następnie opuszczenie do nich białej taśmy. W miejscu okopcenia znajduje się nieszczelność.
Nowoczesnym i bardziej dokładnym sposobem jest użycie kamery inspekcyjnej TV.
VII. Ocena innych nieprawidłowości
W punkcie tym zwracamy uwagę na wszelkie luźne przedmioty znajdujące się na dachu i mogące stwarzać zagrożenie przez spadek na znajdujących się na dole ludzi, nieprawidłowo zamontowane anteny TV, zgromadzenie na strychu materiały łatwopalne.
Dokumentacja techniczna
Po wykonaniu przeglądu – kontroli przewodów kominowych należy wypełnić Protokół z okresowej kontroli przewodów kominowych wg wzoru.
Wykonać szkic – rzut pionowy lub poziomy przewodów kominowych, z naniesieniem ich numeracji, numeracji pionów, naniesieniem drożności, oznaczeniem rodzaju wylotów, przypisaniu podłączeń do każdego przewodu. Rysunek powinien zawierać znaki ukierunkowujące szkic względem ulicy. Wszelkie usterki związane z brakiem drożności, nieprawidłowymi podłączeniami , brakiem szczelności itp.., wykazane w protokole, powinny mieć odesłanie do numeru pionu, oraz przewodu i obsługiwanego prze zeń podłączenia.
Oznaczenia podłączeń powinny być czytelne dla Zleceniodawcy.
Narzędzia wskazane przy wykonywaniu kontroli przewodów kominowych:
- Kula kominiarska i kontrolna z odpowiedniej długości liną
- Anemometr cyfrowy
- Ciągomierz
- Wykrywacz obecności spalin pogazowych
- Kamera inspekcyjna
- latarka
- radiotelefony – komunikatory
Wykaz norm i rozporządzeń stanowiących podstawy prawne i techniczne przy wykonywaniu kontroli przewodów kominowych
Ustawa Prawo Budowlane z dnia 04.07.1994r. (Dz. U. Nr 89 poz.414 wraz z późniejszymi zmianami)
Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14.12.1994 (Dz. U. Nr 10 poz. 46 z dnia 08.02.1995r. z późniejszymi zmianami)
PN-83/B-03430 – Wentylacja w budynkach mieszkalnych zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej – Wymagania.
PN-89/B-10425- Przewody dymowe, spalinowe i wentylacyjne murowane z cegły. Wymagania techniczne i badania przy odbiorze.
PN-67/B-03410- Wentylacja. Wymiary poprzeczne przewodów wentylacyjnych.
PN-87/B-02411- Ogrzewnictwo. Kotłownie wbudowane na paliwo stałe. Wymagania.
PN-87M-35350- Kotły grzewcze niskotemperaturowe gazowe. Wymagania i badania.
PN-93/B-02869- Przewody wentylacyjne. Badania odporności ogniowej.
Opracowanie książkowe Wydawnictwa Arkady.Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano – montażowych tom I część 3 rozdział 22.
Regulamin obowiązujący mistrzów kominiarskich w zakresie przeprowadzania okresowych kontroli polegających na sprawdzeniu stanu technicznej sprawności przewodów kominowych- dymowych, spalinowych i wentylacyjnych opracowany przez Zarząd Główny Korporacji Kominiarzy Polskich.
Uwarunkowania prawne dotyczące kominiarzy:I. Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 roku o Ochronie o Przeciwpożarowej ( Dziennik Ustaw Nr 81 z 1991r. poz. 351 z późniejszymi zmianami ) art.3
Osoba fizyczna, osoba prawna, organizacja lub instytucja korzystająca ze środowiska, budynku, obiektu lub terenu są obowiązane zabezpieczyć je przed zagrożeniem pożarowym lub innym miejscowym zagrożeniem
Właściciel, zarządca lub użytkownik budynku, obiektu lub terenu, a także podmioty, o których mowa w ust. l, ponoszą odpowiedzialność za naruszenie przepisów przeciwpożarowych, w trybie i na zasadach określonych w innych przepisach. art.4
Właściciel, zarządca lub użytkownik budynku, obiektu lub terenu, zapewniając jego ochronę przeciwpożarową, obowiązany jest w szczególności:
przestrzegać przeciwpożarowych wymagań budowlanych, instalacyjnych i technologicznych,
zapewnić osobom przebywającym w budynku, obiekcie lub na terenie bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji,
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 03.11.1992r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów.(Dz. U. Nr 92 z 1992r. póz. 460 z późniejszymi zmianami)
Przewodniczący zjazdu przy pomocy członków prezydium:
Właściciele, zarządcy lub użytkownicy obiektów, w których odbywa się proces spalania paliwa stałego, ciekłego lub gazowego są zobowiązani do usuwania zanieczyszczeń z przewodów dymowych i spalinowych:
od palenisk opalanych paliwem stałym – co najmniej 4 razy w roku,
od palenisk opalanych paliwem płynnym i gazowym – co najmniej 2 razy w roku,
od palenisk zakładów zbiorowego żywienia i usług gastronomicznych – co najmniej raz w miesiącu, jeżeli przepisy miejscowe nie stanowią inaczej,
W obiektach, o których mowa ust. l, należy usuwać zanieczyszczenia z przewodów wentylacyjnych co najmniej raz w roku, jeżeli większa częstotliwość nie wynika z warunków użytkowych.
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo Budowlane (Dz. U. Nr 89 z 1994r. poz. 414 z późniejszymi zmianami) art.57
Do zawiadomienia o zakończeniu budowy obiektu budowlanego lub wniosku o udzielenie pozwolenia na użytkowanie inwestor jest obowiązany dołączyć:
protokoły badań i sprawdzeń przewodów dymowych art. 62
Obiekty budowlane powinny być w czasie ich użytkowania poddawane przez właściciela lub zarządcę:
okresowej kontroli, co najmniej raz w roku, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznej sprawności:
instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych)
ust. 6 – Kontrolę stanu technicznego przewodów kominowych, o których mowa w ust. l pkt l lit. c), powinny przeprowadzać:
osoby posiadające kwalifikacje mistrza w rzemiośle kominiarskim – w odniesieniu do przewodów dymowych oraz grawitacyjnych przewodów spalinowych i wentylacyjnych,
osoby posiadające uprawnienia budowlane odpowiedniej specjalności – w odniesieniu do przewodów kominowych, o których mowa w pkt l, oraz do kominów przemysłowych, kominów wolno stojących oraz kominów lub przewodów kominowych, w których ciąg kominowy jest wymuszony pracą urządzeń mechanicznych,
art.70 Właściciel, zarządca lub użytkownik obiektu budowlanego, na którym spoczywają obowiązki w zakresie napraw, określone w przepisach odrębnych lub umowach, są obowiązani w czasie lub bezpośrednio po przeprowadzonej kontroli stanu technicznego obiektu budowlanego lub jego części, usunąć stwierdzone uszkodzenia oraz uzupełnić braki, które mogłyby spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, bezpieczeństwa mienia lub środowiska, a w szczególności katastrofę budowlaną, pożar, wybuch, porażenie prądem elektrycznym albo zatrucie gazem.
Zakres badań sprawności technicznej przy kontroli okresowej przewodów kominowych i podłączeń wentylacyjnych, spalinowych i dymowych obejmuje w szczególności:
drożności przewodów kominowych,
stanu technicznego głowic i nasad kominowych,
ciągu kominowego,
czy nie występują uszkodzenia:
przewodów kominowych,
kanałów, czopuchów, rur i łączników,
włazów, drzwiczek kominowych, rewizyjnych, wycierowych, ław kominiarskich,
innych elementów urządzeń kominowych,
czy odbywa się okresowe czyszczenie przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych) zgodnie z rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 listopada
czy istnieje dogodny dostęp do czyszczenia przewodów kominowych, kanałów czopuchów rur i nasad, a także otworów do wybierania zanieczyszczeń,
czy nie dokonywano samowolnych zmian w podłączeniach kominowych,
czy są pobielone kominy na strychach,
czy są składowane materiały łatwopalne na strychach, przez które przechodzą przewody kominowe,
czy pomieszczenia (lokale), w których zainstalowane są gazowe urządzenia grzewcze (trzony kuchenne, piecyki wody przepływowej kotły CO itp.) posiadaj ą przepisowe i sprawnie działające urządzenia wentylacyjne,
czy występują inne stwierdzone w trakcie kontroli rażące nieprawidłowości (uchybienia) mogące spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, bezpieczeństwa mienia lub środowiska.
IV. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim muszą odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U.Nr 75 poz. 690 z dnia 15.06.2002r.)§140
Przewody (kanały) kominowe w budynku: wentylacyjne, spalinowe i dymowe, prowadzone w ścianach budynku, w obudowach, trwale połączone z konstrukcją lub stanowiące konstrukcje samodzielne, powinny mieć wymiary przekroju, sposób prowadzenia i wysokość, stwarzające potrzebny ciąg zapewniający wymaganą przepustowość, oraz spełniające wymagania zawarte w Polskich Normach.
Przewody kominowe powinny być szczelne i spełniać warunki określone w § 267, §267 1. Obudowa przewodów spalinowych i dymowych powinna nieć odporność ogniową co najmniej 60 min.
Dopuszcza się wykonanie obudowy, o której mowa w ust. l, z cegły pełnej grubości 12 cm, murowanej na zaprawie cementowo-wapiennej, z zewnętrznym tynkiem lub spoinowaniem.
Najmniejszy wymiar lub średnica murowanych przewodów kominowych spalinowych o ciągu naturalnym i przewodów dymowych powinna wynosić co najmniej 0,14 m.
Wewnętrzna powierzchnia przewodów odprowadzających spaliny mokre powinna być odporna na ich destrukcyjne oddziaływanie.
Przewody kominowe do wentylacji grawitacyjnej powinny mieć powierzchnię przekroju co najmniej 0,016 m2 oraz najmniejszy wymiar przekroju co najmniej 0,11 m, a do wentylacji mechanicznej – wymiary przekroju wynikające z obliczeń przepływów powietrza.
§141
Stosowanie zbiorczych przewodów spalinowych i dymowych z przykanalikami oraz indywidualnych wentylatorów wyciągowych w pomieszczeniach, w których znajdują się wloty do przewodów spalinowych lub zbiorczych przewodów wentylacji grawitacyjnej z przykanalikami, jest zabronione.
§142
Przewody kominowe powinny być wyprowadzone ponad dach na wysokość zabezpieczającą przed niedopuszczalnym zakłóceniem ciągu.
Wymaganie ust. l uznaje się za spełnione, jeżeli wyloty przewodów kominowych zostaną wyprowadzone ponad dach w sposób określony Polską Normą dla kominów murowanych.
Dopuszcza się wyprowadzanie przewodów spalinowych bezpośrednio przez ściany zewnętrzne budynków, przy zachowaniu warunków określonych w § 176 ust. 7.
§ 176 ust. 7.
Dopuszcza się wyprowadzenie przez zewnętrzną ścianę budynku przewodów powietrzno-spalinowych od urządzeń gazowych o mocy do 21 kW w wolno stojących budynkach jednorodzinnych oraz o mocy do 5 kW w pozostałych budynkach. Wylot spalin powinien znajdować się co najmniej 0,5 m od krawędzi okien i ryzalitów przesłaniających.
§143
W budynkach usytuowanych w II i III strefie obciążenia wiatrem, określonych Polskimi Normami, należy stosować na przewodach dymowych i spalinowych nasady kominowe pobudzające ciąg.
Nasady kominowe, o których mowa w ust. l, należy również stosować na innych obszarach, jeżeli wymagają tego położenie budynków i lokalne warunki topograficzne.
Wymagania ust. l i 2 nie dotyczą palenisk i komór spalania z mechanicznym pobudzaniem odpływu spalin.
§144
Ściany, w których znajdują się przewody kominowe, mogą być obciążone stropami, pod warunkiem spełnienia wymagań dotyczących bezpieczeństwa konstrukcji, a także jeżeli nie spowoduje to nieszczelności lub ograniczenia światła przewodów.
Trzonów kominowych wydzielonych lub oddylatowanych od konstrukcji budynku nie można obciążać stropami ani też uwzględniać ich w obliczeniach jako części tej konstrukcji.
§145
Trzony kuchenne na paliwo stałe oraz paleniska otwarte (kominki) o wielkości otworu paleniska kominka do 0,25 m2 mogą być przyłączone wyłącznie do własnego, samodzielnego przewodu dymowego, posiadającego co najmniej wymiary 0,14 x 0,14 m, a w przypadku trzonów kuchennych typu restauracyjnego oraz kominków o większym otworze paleniskowym – co najmniej 0,14 x 0,27 m, przy czym dla większych przewodów o przekroju prostokątnym należy zachować stosunek wymiarów boków 3:2.
Piece na paliwo stałe, posiadające hermetyczne zamknięcie, mogą być przyłączone do jednego przewodu dymowego o przekroju co najmniej 0,14 x 0,14 m, pod warunkiem zachowania różnicy poziomu włączenia co najmniej 1,5 m oraz nieprzyłączania więcej niż jednego 3 pleców do tego przewodu.
Piece, o których mowa w ust. 2, usytuowane na najwyższej kondygnacji powinny być przyłączone do odrębnego przewodu dymowego.
Przyłączenia urządzeń gazowych do przewodów spalinowych powinny odpowiadać warunkom określonym w § 175 i 176.
§175
Grzewcze urządzenia gazowe, jak kotły, ogrzewacze pomieszczeń, grzejniki wody przepływowej, niezależnie od ich obciążenia cieplnego, powinny być połączone na stałe przewodem z indywidualnym kanałem spalinowym. W pomieszczeniu kotłowni dopuszcza się przyłączenie kilku kotłów do wspólnego przewodu spalinowego, pod warunkiem zastosowania wspólnego, skrzyniowego przerywacza ciągu.
Do połączenia urządzeń gazowych z kanałem spalinowym w mieszkaniach należy stosować przewody pionowe o długości co najmniej 0,22 m oraz przewody poziome o długości nie większej niż 2 m ze spadkiem 5% do urządzenia gazowego.
§176
Przewody łączące urządzenia gazowe z kanałami spalinowymi oraz kanały spalinowe odprowadzające spaliny na zasadzie ciągu naturalnego powinny mieć przekrój dostosowany do obciążenia cieplnego pochodzącego od urządzeń gazowych, zgodnie z Polskimi Normami.
Przewody i kanały spalinowe odprowadzające spaliny od okapów nad kuchniami gazowymi typu restauracyjnego oraz od kotłów gazowych centralnego ogrzewania o obciążeniu powyżej 34900 W (30000 kcal/h) powinny mieć przekroje wynikające z obliczeń.
Na całej długości przewodów i kanałów spalinowych, o których mowa w ust. l i 2, nie może występować zmniejszenie ich przekroju.
Przewody i kanały spalinowe, o których mowa w ust. l i 2, należy dobierać w sposób zapewniający na całej ich długości podciśnienie ciągu w czasie pracy urządzenia gazowego nie mniejsze niż l Pa i nie większe niż 15 Pa.
Długość kanału spalinowego w budynku jednokondygnacyjnym oraz na ostatniej kondygnacji w budynku wielokondygnacyjnym, liczona od okapu przerywacza ciągu w urządzeniu gazowym do górnej krawędzi tego kanału nad dachem, nie powinna być mniejsza niż dwa metry.
Wylot kanału spalinowego powinien być zaopatrzony w wywietrznik dobrany do ilości spalin, wysokości tego kanału, położenia w określonej strefie wiatrowej i warunków lokalnych.
Dopuszcza się wyprowadzenie przez zewnętrzną ścianę budynku przewodów powietrzno-spalinowych od urządzeń gazowych o mocy do 21 kW w wolno stojących budynkach jednorodzinnych oraz o mocy do 5 kW w pozostałych budynkach. Wylot spalin powinien znajdować się co najmniej 0,5 m od krawędzi okien i ryzalitów przesłaniających.
Przewody łączące urządzenia gzowe, wyposażone w palniki nadmuchowe, z kanałami spalinowymi, a także kanały spalinowe, powinny mieć przekrój dostosowany do nadciśnienia w komorze spalania oraz do obciążenia cieplnego pochodzącego od tych urządzeń.
§146
Wyloty przewodów kominowych powinny być dostępne do czyszczenia i okresowej kontroli, z uwzględnieniem przepisów § 308.
§308
Na dachu o spadku ponad 25% oraz na dachu pokrytym materiałami łamliwymi (tłukącymi) należy wykonać stałe dojścia do kominów oraz anten radiowych i telewizyjnych.
Dojścia, o których mowa w ust. l, na odcinkach o nachyleniu ponad 25% powinny mieć zabezpieczenie przed poślizgiem.
Na dachu o spadku ponad 100% powinny być zamocowane stałe uchwyty dla lin bezpieczeństwa lub bariery ochronne nad dolną krawędzią dachu.
Przewody spalinowe i dymowe powinny być wyposażone odpowiednio, w otwory wycierowe lub rewizyjne, zamykane szczelnymi drzwiczkami.
V. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999r. w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych. (Dz. U. Nr 74 z 1999r. poz. 836)
§25
Kanały i przewody spalinowe w okresie ich użytkowania powinny zapewniać możliwość odprowadzania spalin powstałych w procesie spalania paliw, zgodnie z założonymi warunkami.
Kanały i przewody dymowe powinny w okresie ich użytkowania zapewniać możliwość odprowadzania dymu powstałego w procesie spalania paliw stałych, zgodnie z założonymi warunkami.
§26
Kanały i przewody spalinowe oraz dymowe w budynku powinny być utrzymywane w stanie technicznym zapewniającym skuteczne i niezawodne ich funkcjonowanie.
W okresie użytkowania kanałów i przewodów, o których mowa w ust. l, należy zapewniać:
1) ich drożność oraz szczelność,
2) realizację planu remontów przez osoby posiadające kwalifikacje, o których mowa w art. 62 ust. 6 ustawy.
art.62
Kontrolę stanu technicznego przewodów kominowych, o których mowa w ust. l pkt l lit. c), powinny przeprowadzać:
osoby posiadające kwalifikacje mistrza w rzemiośle kominiarskim – w odniesieniu do przewodów dymowych oraz grawitacyjnych przewodów spalinowych i wentylacyjnych,
osoby posiadające uprawnienia budowlane odpowiedniej specjalności – w odniesieniu do przewodów kominowych, o których mowa w pkt l, oraz do kominów przemysłowych, kominów wolno stojących oraz kominów lub przewodów kominowych, w których ciąg kominowy jest wymuszony pracą urządzeń mechanicznych
nadzór nad realizacją robót konserwacyjnych, napraw i wymian oraz nadzór nad wykonawstwem usług związanych z realizacją zaleceń wynikających z okresowych kontroli w lokalach,
realizację zaleceń pokontrolnych wydawanych przez upoważnione organy kontroli i nadzoru,
w razie uzasadnionej potrzeby – kontrolę stanu technicznego tych kanałów i przewodów.
§27
Wprowadzanie jakichkolwiek zmian w kanałach i przewodach spalinowych lub dymowych w lokalu wymaga wcześniejszego uzyskania zgody właściciela budynku.